Beentjes omhoog!

Hoe vaak leun je achterover om eens te dagdromen en na te denken over hoe je je werk doet? Voeten in de vensterbank en reflecteren over die meeting laatst of waarom toch steeds dezelfde problemen terugkomen?
De mindset is meestal ‘laat ik maar ff doorwerken want er ligt nog zoveel’ en als dat dag in dag uit gebeurt dan verandert er niet zoveel…

David Allen van ‘getting things done’ heeft daarvoor iets ingebouwd in zijn systeem, iedere week ‘herziening’ van waar je mee bezig bent. Plan ff een uurtje vrij van meetings en werk en beoordeel de verschillende projecten waar je mee bezig bent. Kloppen de doelen nog? Zijn de juiste acties hiervoor gepland?

Wist je dat vrijwel iedere werkmethode een reflectiemoment heeft ingebouwd? Ga maar eens na in je eigen werk.
En dan de hamvraag, hoe vaak doe je dit werkelijk??

Je kan dit ook doen met iemand anders, ff sparren over hoe dingen fijner kunnen. Want er zijn altijd openingen hiervoor.
Interesse in een ‘beentjes omhoog’ sessie? Neem gerust contact met me op, ik doe dit graag en vrijblijvend.

Waarheen dan?

“Als je niet weet waar je naartoe gaat brengt elke weg je daar naartoe” (naar de Cheshire cat uit Alice in Wonderland).

Een grappige uitspraak, maar o zo waar in organisaties waar de prioriteiten niet zo duidelijk zijn. Ik heb directeuren meegemaakt die zeiden dat wel 10 dingen belangrijk waren om prioriteit te geven. Een onmogelijke opdracht voor teams die omkomen in het werk. De woorden van de directeur waren waar, want klanten hebben vaak veel eisen en wensen waar we aan tegemoet moeten komen.

Wat enorm helpt in dit soort gevallen is om eerst stil te staan bij wie je bent en wat je persoonlijk wil. Voor organisaties betekent dat dat ieder team eigen normen en waarden zou moeten hebben en een eigen concrete strategie. Zodanig dat ze naadloos passen in de bedrijfscultuur en algemene strategie. Dit vereist een dialoog tussen de verschillende lagen van het bedrijf. Er bestaan meerdere manieren om dit te realiseren, een vorm die ik persoonlijk fijn vind is een aantal sessies waarin een begeleider de verschillende organisatielagen door interactieve dialogen loodst. Gooi en vang wordt dit ook wel genoemd, directie ‘gooit’ de belangrijke doelen op en de teams ‘vangen’ die zaken die hun aangaan en mengen die met hun eigen uitdagingen. Op deze wijze krijgen teams een eigen identiteit en kunnen ze zelf bepalen wat de prioriteiten zijn aan de hand van hun eigen normen, waarden en strategie. Dit is niet alleen goed voor ieders autonomie, maar zal besluiten en acties versnellen in de organisatie, een investering die zichzelf veelvoudig terugbetaalt!

Zo’n dialoog laat zich moeilijk vatten in een blauwdruk, interesse hoe dit voor jou bedrijf zou kunnen werken? Ik ga graag in gesprek hierover met je.

Gepost op LinkedIn.

En dat in naam van lean?

10 jaar geleden starte ik mijn persoonlijke lean reis. Ik was erg blij, ik kon de dingen doen die ik het leukst vond en tegelijk een groep mensen verder helpen. Een perfecte combinatie voor mijn liefde voor mensen en een wetenschappelijke aanpak voor verbetering.

In de loop der jaren gebeurde er iets vreemds, ik werd steeds enthousiaster en sommige mensen om me heen begonnen een hekel aan lean te krijgen!

Achteraf gezien is het best duidelijk… Vraag een team nooit om te verbeteren om kosten te besparen. Stel nooit een doel voor financieel gewin op korte termijn en noem het lean. Zeg niet dat mensen het meest waardevol zijn en betrek ze vervolgens niet in beslissingen over hen. Mensen zijn slimmer dan dat!

Bij Toyota zeggen ze dat ze mensen bouwen voordat ze auto’s bouwen. Dat is mijn soort lean.
Dus voor iedereen die twijfelt met wat voor soort lean ze bezig zijn; controleer op authentiek leiderschap, langetermijndoelen en respect voor mensen. Het echte kenmerk van lean als je het mij vraagt.